yıkılır önce kentleryıkılır önce kentler bir sıradanın elinden tutarak çözülür sen beni burada bırak bir kır kahvesinde bir yol üstü kamyoncu lokantasında tenim sevişir nasılsa kendi boşluğuyla yıkılır önce kentler sırtımı dayadığım bütün duvarlar çözülür bir sinir harbi bir çift güvercin yuvasından fırlayan elaya kendi varlığını düşürür adam değildir artık yıkılır önce kentler bu şehirde bütün yüzler yalancıdır zaten aklını kaçırır seni anımsatan puslu ışıkları yalnızlığımın beni uzak ihtimallere soyutlar bir çiçeği bekler gibi bekler adam yıkılanları, yitirilenleri serseri denizdeki kırılma |
bu şehirde bütün yüzler yalancıdır zaten
aklını kaçırır
seni anımsatan puslu ışıkları yalnızlığımın
beni uzak ihtimallere soyutlar
bir çiçeği bekler gibi
bekler adam
yıkılanları, yitirilenleri serseri
kaleminiz susmasın hiç.
tebrik ederim.