SANCI
Sancı…
Bir belirsiz bulutu çöker Gözlerime yağmurun Anlarım bugün tekrar gideceksin, Anlarım bugün tekrar boş vereceğim Tüm kalanlara Bir çıkarma hikayesi hayat Topladıklarımız yalan oldu bir bir Eşitsizliğin denkleminde Bir ben kaldım bilinmeyen Çözülmeye mahkum. Sancı… Aklımda hep dört duvar, Üzerime çökercesine seyrettiğim, Düşüne takılıp noktasına kilitlendiğim Halimi bilen ve bekleyişlerimi… Sanırım bir duvarlar biliyor derdimi. İklimlerinin gölgesi kalmış, Köşesinde bucağında, Hani biz hiç bitmez derdik ya Ne zaman ki yabancı oldum kendime Dört duvarın gizi kaldı bende. Akşam olunca alemine çekilen, Kendi dünyasından çıkıp, Başka denizlerde yüzen, Sudan çıkmış balık gibiyim şimdi. Büyük balıklar küçük balıkları tüketti Kalmadı nefesi, efsanesi derdimin. Oysa ne güzeldi düşlemek, Olmayacak yerlerde rastlamak sana Bakışmak anlam bulacaktı rastlantılarda, Şimdi rastlıyorum evet Dipsiz bir kuyunun karanlığında, Suya düşmüş ne varsa, Yıkık evlerimin kalıntılarına… Karışık ve anlamsız tümceler, Her kelime bir araya getirsek Olmuyor bahar Ve sormuyorum kendime artık niye Ciğerimde sönmüş tüm ışıklar, Ey sabah hazır mısın olmaya Sönmüş bir ateşin küllerisin sen Ne gücüm yeter güneşi tutuşturmaya, Ne de saçakları kaldı Umutlarımın sarı sarı Yar, yarım olmak… Senden türemiş tüm keşkeler, Ellerimi dişlisine takıp Tutunduğum hayat Yar’dan düşme, Yar’dan kalma, Yaşıyoruz işte düşe kalka… Nehir Şermin 13333 |
Senden türemiş tüm keşkeler,
Ellerimi dişlisine takıp
Tutunduğum hayat
Yar’dan düşme,
Yar’dan kalma,
Yaşıyoruz işte düşe kalka…
Yüreğinize kaleminize saglık
saygılar..