ALAZBu delirmiş sel sularında Sürüklenip giden hayat Doludizgin içinde koştuğumuz günler değil miydi Daha uzun arzulardan geriye kalan Ev suyun su evin içinde Uçurumlara köpük köpük koşan taylar Şimdi hangi ovaların rengini almalı Tedirgin bir gökyüzü öfkesini boşaltırken üstümüze Yarasına bakıyor bir genç kız Bir ağaca sarılmış cesede ağıtlar yakarak Anne delirmiş dağ yollarına koşuyor Acı bir gülüş kaybolmuş hâfızadan geriye kalan Şuramda ağır bir sancı çaresiz ağlıyorum Tutup karanfiller bırakıyorum isimsiz mezarlara Uyandırılmış suların çoğalan öfkesi Sırılsıklam yıkıyor hayatımızın bendini Yeni dualar öğrenip gözyaşı tadında Durmalıyım Nuh’u hatırlayıp tövbenin kapısında Kapanmalı dünya dehlizleri içimde birer birer Yeni sözlerim artık hep sana dâir hep âşikâr MUSTAFA ÖZÇELİK |
Sürüklenip giden hayat
Doludizgin içinde koştuğumuz günler değil miydi
Daha uzun arzulardan geriye kalan
Ev suyun su evin içinde
Uçurumlara köpük köpük koşan taylar
Şimdi hangi ovaların rengini almalı
Tedirgin bir gökyüzü öfkesini boşaltırken üstümüze
Yarasına bakıyor bir genç kız
Bir ağaca sarılmış cesede ağıtlar yakarak
Anne delirmiş dağ yollarına koşuyor
Acı bir gülüş kaybolmuş hâfızadan geriye kalan
Şuramda ağır bir sancı çaresiz ağlıyorum
Tutup karanfiller bırakıyorum isimsiz mezarlara
Uyandırılmış suların çoğalan öfkesi
Sırılsıklam yıkıyor hayatımızın bendini
Yeni dualar öğrenip göz yaşı tadında
Durmalıyım Nuh’u hatırlayıp tövbenin kapısında
Kapanmalı dünya dehlizleri içimde birer birer
Yeni sözlerim artık hep sana dâir hep âşikâr
güzel bir anlatımdı kutluyorum...