M E L A N K O L İŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Aramızdan ayrılış yolunu kendisini trenin altına atıpta bizleri yas’a boğarak seçen komşu çocuğu Cumhur URAL evladımın anısına yazdığım bu şiiri, bu ayrılığın 1. senesinde paylaşmak istedim
( Rahmete kalan komşu çocuğu Cumhur URAL’a )
M E L A N K O L İ Bu nasıl melankoli, bu nasıl deli sevda ? Bir “hoşça kal” demeden bu ne hazin bir veda ! Oldu mu be Cumhur’um istediğin oldu mu ? Salah’ın okunurken; çok sevdiğin duydu mu ? İki bin sekiz yılı, Nisan’ının dördünde Yirmi üç sularında; sen, “Avrupa treniyle” Çekip de gidiverdin gecenin bir yerinde Bizleri yas’a boğdun, anlatılmaz biçimde. Ah be, deli oğlan ah, daha geçen gün senle Baş başa vererekten yazdığımız şiirde ! Hani, mahkum etmiştin; sen, O’nu sensizliğe Oysa, şimdi mahkumsun ebedi sessizliğe. Askere gidecektin, gözümüzde kraldın kral Niçin, küstün hayata; niye bozuldu kural ? Hey gidi hey, hey gidi, hey gidi; Cumhur Ural Böyle mi iner perde, böyle mi olur final ? Geride kalanları gözü yaşlı bıraktın Hani ben ustan idim, sense bende çıraktın ! Bu şiir senin için; bu da, en son mısrağım: “Ruhun şad olsun koçum, nurla dolsun toprağın.” 05 NİSAN 2008 – Cumartesi Recep Ümit NİŞANCI |
Hani ben ustan idim, sense bende çıraktın !
Bu şiir senin için; bu da, en son mısrağım:
“Ruhun şad olsun koçum, nurla dolsun toprağın.”
......................
Şiir tümüyle şiirdi..Şair arkadaşı Alkışlarım
Cumhur URAL’a )..ALLÂHTAN Rahmet dilerim