Ufacıksın,
Hemide pek ufacık...
Ama yüreciğin dağlar kadar...
Ama kusura kalma,
Sana bir şey soracağım,
Ne yaşadın,
Ne gördün ki,
Yaşın ne ki,
Neden bu kadar karamsarsın,
Ne yıktı seni,
Hangi vefasız,
Hangi sevgiden anlamayan yaraladı seni,
Sorsana bir ona,
Acaba o sevgi nedir,
Sevmek nedir biliyor mu...
Anlar mı ki aşktan,
Ya da sevdiği uğruna ölmekten,
Ya da sevginin,
Aşkın kutsallığından,
Kusura kalma emi,
Sana bir şey soracağım...
Acaba sen bilirmisin
Aşkın kutsal olduğunu,
Ya da o....
Küçüksünüz......
Hem de çok küçükkkkkkk..
Lütfen takılmayın böyle hayallere...
Önünüzde öyle çok uzun bir ömür var ki...
Kimse size bunu izah edemez,
Anlatamaz...
Sizler daha körpeciksiniz,
Delikanlısınız,
Kanlarınız kaynıyor,
Bir kaç güzel sözle hareket ediyorsunuz,
Yanılıyorsunuz,
Sonra en ufak şeylerde inciniyorsunuz,
Lütfen önce hayatı tatmayı,
Gerçekleri anlamayı,
Özlere inmeyi oğrenin,
Aklınızı gözlerinizdeyken değil,
Aklınız gönül gözlerinizdeyken çalıştırmayı,
Ve gerçeklere,
Özlere ulaşmayı deneyin,
İçinizdeki muhasebelere şimdiden başlayın,
Yarın değil inanın,
Beş saniye sonrası bile çok geç,
Kendinizi tanıyın,
Nesiniz,
Kimsiniz,
Neden yaşıyorsunuz,
Gayenizi,
İdealinizi bir tanıyın,
Bilin anlayın,
Siz kimse için yaratılmadınız,
Siz siz için,
Siz her şeyden önce,
Sizi Yaradan için yaratıldınız...
Lütfen gerçek sizi tanıyın,
Kendinize bir dönün,
Benliğinize erin,
Özlere dönün,
Hakikâte,
Gerçeklere ulaşın,
İşte o zaman her şeyi anlayacaksınız..
Yoksa döktüğünüz göz yaşları,
Çektiğiniz acılar heba,boşuna
Yaşamadıktan sonra HAK için,
Çekmedikten sonra HAK icin bir acı ve cefa...
Hepsi boş be!...

Ramazan Korkmaz