GÜL VE ÇİMENGÜL VE ÇİMEN Kaybolmaya razı oluyorum her gülüşünde. Dikensiz ve yapraksız karanfil kopartıyorum gözlerinin çimen yeşilinden. Toprak yenileniyor saksılarda Ne kadar güzeldi kadınlar baharın müjdesini fısıldadıkça kulaklarına Yeniden doğuruyor beni hasret Bir sonraki sabahlara... Ellerin yazdan kalma Daha beyaz,daha sıcak Pembe bir kalbin vardı Kiraz ağaçlarına dallarını kıskandıracak Bu hasreti ben istemedim Sen ve özlemlerin dolan Zamanlara katlanmayı da... Yeniden yazmaya başladım, Yarım şiirleri cüce bir palmiyenin altında unutarak. Şairim,seyyahıyım kalbinin Her gülüşünde GÜL OLUYOR ÇİMEN kayboluyorum Gözlerinin yeşilinde.... Faruk ÇUKUROVALI |
şiir okutuyor kendini hiç kopmadan bizlere de kutlamak teprik etmek yakışır sevgi ve saygılarımı bıraktım gönül sayfana hocam...