Yavaşca kaçındım hızına hesretin
gözlerim kaydı odamdan içeri
modern mimarinin izlerini taşıyan
yalın,sade,soğuk ve sensiz.
Şimdi hatırlamaya çalışıyorum,
senimi sevmiştim,
yoksa herhangi birini sevmeyemi ihtiyacım vardı
neyse...
önemli değildi artık,
denize düşmüştüm bi kere
ilk iş yılanı bulmaktı...

Kendimden geçtim,senin yanından.
Senden kaldım,Aşktan geçer.
ve çoğu zaman sevmediğim yolculuklar.
Tek şekerli içmediğim
plastik bardaktaki sallama çaylar .
Zaten ne kadar sevilir ki
adı sürgün olan kaçışlar...

Gündemim de hep sen vardın,
Her gün dem.Bir ben olamamıştım sen kılığında,
haykırmamıştım da zaten
seni sevdiğimi,senin yanında.
Gitmen doğaldı,
kalman mucize.
Ve ben mucizelere inanmıyordum...

Şimdi senden kalanları
kapıya doğru süpürüyorum
ıslatarak;toz yapmasın diye
ters çevirerek sandalyeleri
açık bırakıyorum ışığı,kapı kilitli.
kapıda ’’10 dakka sonra gelcem’’yazısı.
Yazının yazılma zamanı mechul,
ve yazanın şu anki hali...

yasinçetin