Gemi
Rüya gerçeğin aynasıydı
Bir gemim vardı benim Kaptandım dostlar Doğruca sürdüm onu Açık denizlerde... Yağmur ve fırtına çok... Olmazdı alabora Oldu mu gayrı Nasıl oldu? Oldu. Öylesine maharetliydim ki... Ellerimle yaptığım Eserimdi. Emek üstüne emek verdiğim Yılların gemisi Sapasağlamdı... Noldu? Direkleri vardı... Uzun,boylu boyunca... Odaları, Işıltılı ışıklar içinde... Yeşil siyah karpuzlar gibi Tad tad idi... Emeğimdi yük yük. Oysa? Veya? Ne? Daha bir şey diyemem Diyemem. Yok şimdi gemim Artık hiç de olmayacak İşte şu an yine çok zor bir anımdayım... Çok acımaktayım çünkü... Kendime... Zorun zoru bu. Tek bir duygu var içimde... Gark oldum denize Boğuluyorum. Neden yok? Nerede gemim? Oysa? Veya? Ne? O halde... Kapandı perde O yok. Gayb edeilecekmiş Sessizce... Görülemiyen bir yerde. Duyulamıyacakmış İskarmoz sesi. Ah gemim Ben sendeyim... Öyle gibi... Yokluğundan boğuluyorum, Boğuldum Belki. 24/04/2009/İZMİR Müfide DECDELİ |
Gönlünüz susmasın.
Saygılarımla.