UTAN
Aşk dedin vermedim mi sana
Gel dedin gelmedim mi sana Ayrılmak yok diyordun ya bana Verdiğin sözlerden utan Aslı idin Kerem oldum Leyla idin Mecnuna döndüm Ferhat gibi cayır cayır yandım Kızarttığın yüzden utan Yedi köye nam salmıştık Aşk ile dillere dolanmıştık Bu alemde son aşıktık Gıbtayla bakan gözlerden utan Sazımda, türküm olmuştun da Bülbül idim gülüm olmuştun da Kaderime düğüm olmuştun da Boynuna takılacak ipten utan Uğrunda canına can koydum Zincire vuruldum sustum Çağlayandım duruldum Verdiğim değerden utan Örnek bir aşktı aşkımız Yeri sallardı bakışlarımız Dillerde dolaşan şarkımız Susmaz diyenlerden utan Verilen kıymeti bilmedin Gönül sarayıma girmedin Bir gece vakti terkeyledin Sana sunulan sevgiden utan Ozan Özdemir / Nisan 1999 |