SARIL BANA
Geceler sessiz, hırçın eserken ayaz,
Damarlarımda dolaşan kan, Bu kadar hissettirmemişti kendini... Yüzsüzlüğe vurdum hüzünlerimi, Olur olmadık yerde yüreğime batıyor. Geceler sessiz, ayın ışığı bile ürkerken. Dokunabilirim diye elimi uzatıyorum yıldızlara. O kadar uzaklar ki bana tıpkı sen gibi. Düşmekten korkmuyorum sana ulaşmaya çalışırken. Kaybedeceğim daha ne var ki korkayım. Geceler sessiz, aşkının acısı sarmışken. Gel boz gecelerimin sessizliğini. Gel tut elimden, seni seviyorum de, Sarıl bana... Sarıl ki yalnız sanmasın umutlarım kendini, Ay ürkmesin ışığını hediye etmekten, Yıldızlar hayran olsun inanılmaz aşkımıza... |