çocuk sesleriyle bir sabaha uyanamadığımdan beri çocukların hepsi de büyümüştür güneş bile onlarla büyümüş belli ki artık günler çok daha uzun
yaşını hepten şaşırmış dünya üzerine seksek çizgileri çizilemeyecek kadar buruşuk büyümeyip de ne yapacaktım ay göğe yükselttiğim topu tutamayacak kadar dede
ve ezanlar evlerine koşuşturan çocuklarla okunmuyorken yalnız akşamlar büyümemiş mi ne saçları okşanamayacak kadar karanlık korkulacak kadar cadı
ha birde içinden isimler, şehirler tuttuğum yıldızlara kıyamam büyümesinler hep aynı kalsınlar desem uzaklaştıkça gözümde büyüyüverirler
bakıverdikçe gözümde kadınlar ve adamlar da büyüyüverirler seviverdikçe ben de büyürüm
büyüdün çocuk… koşuşturamadan yağmur içinde doluya tutulup büyüdün hele aşka tutundun da büyüyüverdin çocuk…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Adam çocuk! şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Adam çocuk! şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
vaay dedim okuduktan sonra,masal diliyle şiir gönül diliyle anlam ve derinlik. bu lezzet geceme yetti. yüreği büyüdükçe içinde çocuk kalmayı bilen bir tek şairler dir zaten. Kal sağlıcakla. sevgiler.
hep biz mi aşk"ı büyüteceğiz ki..
aşk" ın da büyüttüğü zamanlar/adamlar oluyor demek ki...
güzel şiirdi, kutlarım...
dostça...