bazı şeylerin kıymeti sonradan bilinirse de ben yokluğunu daha çok sevmeye başlıyorum küfrettiğim zamanlardan sonra yokluğunda kıymete mi bindi dersin?
gözümde büyüttüklerim içimde büyüttüklerimden eksikmiş ki ben aynalarla birleştirdiğim parçalarıma bakmaya doyamıyorum
bana da doyamıyor kendimi sevdirmek için uğraştığım senden ve onca zamandan sonra gözlerimin parıltısına kapılan insanlar tokalaşarak merhaba dediğim kadın annem gibi sarılıyor giderken ve bir taksi şöförü seninle yapamadığımız uzun bir yolculuğun aksine kısacık bir yolda “sen çok iyi yerlere geleceksin kızım dediğimi hatırlarsın” diyor
hatırlıyorum biz seninle, birlikte bir yerlere gelecektik
oysa sen inşa ettiğin sağlam duvarların ortasında kendi kendine oturuyorsun şimdi insan inandıklarından sonra inançlarını da kaybetmiyor mu?
içimden taşındığından beri ben de kendi kendime oturuyorum ama korkmuyorum gök gürleyen bir havaya başımı uzatmaktan saçlarım ıslana ıslana uzuyor
sesimi duymayı çok özlediğim hatta özlemeyi sadece kendime yonttuğum zamanlardan sonra apartman sakinliğimi ve tek başınalığımı iki günlük insanlarla bozuyorum onlar da gevezeliğime bozuluyorlar yalnız görsen nasıl da alışıyorlar heyecanıma
sen de özlemişsin belli sayfalarca konuşuyorum, konuşuyorum şikayetçi olmayışından belli daha mı yüksek çıkıyor sesim artık ne, daha mı renkli “ne nefret ne sevgi” dediklerini anladığımdan beri sitemlerim bile sitem değil benim için öylesine, laf sense her şeye susuyorsun özlemişsin susmak uğruna beni dinlemeye gelişinden belli
üzülme, benim de susarak konuştuğum insanlar oldu gözlerine bakamadan bir de sustuğum bugün çok ağladığım arkandan belki de sustuğumdandı
birazdan güneşdoğacak güneş bu şehirde çok az geliyormuş odalara ya neyse ki saçlarım sarı, aynam parlak içim hep sıcak
sahi gidecekken sen güneş daha mı önce doğuyor oralarda daha mı geç ya da güneş açıyor mu orada?
henüz güneşi doğdurmadan üzerine keşke bir kere çıkıyor ağzından yarım sen de tamamlayamıyorsun bir hikayeyi keşke sonsuz üç noktalar bırakıyor yüreğine gidiyorsun
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
büyüyorum bak sevgilim / ben şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
büyüyorum bak sevgilim / ben şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
bana da doyamıyor kendimi sevdirmek için uğraştığım senden ve onca zamandan sonra gözlerimin parıltısına kapılan insanlar tokalaşarak merhaba dediğim kadın annem gibi sarılıyor giderken ve bir taksi şöförü seninle yapamadığımız uzun bir yolculuğun aksine kısacık bir yolda “sen çok iyi yerlere geleceksin kızım dediğimi hatırlarsın” diyor