İNSANLIK SUÇU...
İNSANLIK SUÇU
Sen erkek ol ben kadın Ben kendime bakmam sen kendine bakmazsın Bizim kendimize geçmiyor hatırımız Nerede kaldı ki sevdamıza geçsin… Doğmadan öldürdük biz tüm çocuklarımızı Kürtaj yapan sahte doktorlar gibi Ana avrat söverken bir birimize Katili değil miydik sevdamızın… Sevişmelerimiz bile biyolojik savaş gibiydi Nefeslerimiz nefeslerimize değerken Fosfor soluyordu kansere koşan ciğerlerimiz Bizim aşkımız insanlık suçuydu… Hasret, bizi yargılayan mahkemeler oldu Bir birimizi gördüğü zaman kan bürüyen gözlerimizin uzaklaşması Firarı düşünen hicran hücrelerimizde bize biçilen hükümdü Ruhumuzdaki sevdamız bedenimizi sonunda idam olan müebbet hükmüydü… Biz bir birimizden nefret eden iki sevdalı Savaşmadan sevişemeyen iki cani ruh Hicran hücrelerinde; zincirsiz, prangasız azap ateşlerine yürüyen İnsanlık suçu işleyen iki yabani… GÖRKEM ÖZCAN NİSAN.2009 İZMİR [email protected] |
Bir birimizi gördüğü zaman kan bürüyen gözlerimizin uzaklaşması
Firarı düşünen hicran hücrelerimizde bize biçilen hükümdü
Ruhumuzdaki sevdamız bedenimizi sonunda idam olan müebbet hükmüydü…
Biz bir birimizden nefret eden iki sevdalı
Savaşmadan sevişemeyen iki cani ruh
Hicran hücrelerinde; zincirsiz, prangasız azap ateşlerine yürüyen
İnsanlık suçu işleyen iki yabani…
Güzel dizelerinizi yürekten kutluyorum.
Saygı ve selamlarımla.