EY OĞULÇok gördüm arsızı geçmedim ardan, İnsan olan arsız olmaz ey oğul. Çok içtim zehrini dönmedim yardan, Yiğit olan yarsız olmaz ey oğul. Dağlar parçaladım, çöle su çektim, Namerdi tanımam, merde diz çöktüm, Söğüt değil elma, armut, nar ektim, Çünkü ağaç barsız olmaz ey oğul. Allah’ımdan başkasına tapmadım, Hak söyledim, Hak yolundan sapmadım, Kem bakana bir kötülük yapmadım, Cennet varsa, narsız olmaz ey oğul. Özentiden uzak öze dikkatim, Hece hece söyler söze dikkatim, Söze ne gerek var, göze dikkatim, Kartal gözü fersiz olmaz ey oğul. Ben ben deyip çıkma bu er meydana, Kibirlenip uyma lein şeytana, Çırpıp yere demesinler ey dana, Er meydanı ersiz olmaz ey oğul. AHISKALI terk eder mi bağını? Bağı değil bağdan tek yaprağını? Kazan oğul her karış toprağını, Çünkü insan yersiz olmaz ey oğul. Mircevat AHISKALI |