2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1064
Okunma

Bu şiirimi ortadoğuda bulunan müslüman ülkelerde ceriyan eden olaylardan dolayı yazdım.
Asırlarca kan akıttık, feodaliteye, sömürüye,
İntan bitmişti, insanlık umutlanmıştı nihayet,
Ve aç kalan korsan, saldırdı ufukta ki her gemiye,
Balıktan geçtik, ummanımızı aparacak bu meymenet.
Yerimiz vardı aydınlık, pürneşe, yemyeşil,
Apak yağardı karlar, aslına denk, aslına layık.
Ne zaman çakallar, akbabalara verdiyse meyil,
Ne iman bıraktılar, ne aş, ne çanakta yayık.
Zemheri şafağında bombalar patlar güm güm,
Firavun zevk sefada, Musalar ebedi sürgün.
Duygular zelil, itikat ziyan, her yer kızıl kıyamet,
Bize hayat kan revan, onlara cümbüş her gün.
Mevsimler tarumar, firari gezer, tepetaklak,
Ne yaz yaşanır oldu şimdilerde, ne de kış.
İlkbaharda dökülmeye başladı, filizlenen yaprak,
İbrahim’e tokat atılır, Nemrud’a tutulur alkış.