İlk Gülücük -66-
Yorgunum çok yorgunum
Çoğunlukla gece ve gündüz artık Uyu bebek uyu da büyü misali sanki Öyle diyeyim bari. Devamlı uyuyorum Ben şüphelenmeye başladım Gayrı bu durumdan Bir büyüğümün Sözleri geliyor aklıma ’İnsanlar uyuya uyuya büyür, uyuya uyuya ölürmüş’ derdi. Bunu diyen bambaşka biriydi Bir alim erendi benim gözümde Öyle de biriydi zaten Asalet her halinde O Firdevs babaannemdi. Derken yine babam geliyor aklıma Ölüyormuş meğer Ben ise içimden diyordum ki Ne rahat güzel hep uyuyor Acıları da geçti çok şükür İyi oluyor benim babam. Oysa ki iki gün sonra Ölecekmiş o Ve aldı başını gitti Veda dahi etmeden Helallaşmadan Neyin ne olduğununu... Çoktan bilirdi o Helaldir haklarımız bizim bize Hem de nasıl İstediği son ana kadar üzmemekti Üzüldüğümüzü görmemek. Öylesine beklemediğim bir haldi ki onun ölümü Şok olmuştum o zaman Yirmi iki yaşındaydım Turp gibi sağlıklı sıhhatli Güzeller güzeli bir kız Ölüm düşüncesi çok uzak. Şimdi aynı hastanede Tam iki buçuk senedir Hastalıklarımı yenme azmindeyim ben Aynı hastanede ölmüştü Canım gibi sevdiğim babam. İlletler hemen hemen aynı O gırtlak kanseriydi Bir de bronşektazi Ben akciğer kanseri Ve astım bronşit. Bu gün... Onun öldüğü Gögüs hastanesi binasının önünde Üçüncü kata baktım uzun uzun. O zaman demişlerdi ki hemşeriler Öylesine rahattı... Uyurken öldü. Onlar bile ağlıyordu... Seni çok seviyorum baba. Bana son günlerindeki dahi Söylediğin her söz halâ hatırımda Diyordum;baba senin yanında refakatçi olarak kalacağım Red ediyordun hayır olmaz Ben sana kıyamam hiç Sözünü dinlerdim hep Kalamadım Öldüğünü görmemi istemiyordun Beni yanında istemedin. Oysa evde hep başında nöbetteydim baba Çünkü senin boğazın tıkanırdı da Uykuların az azdı Uyuyamazdın rahat Öür gibi olmakla uyanırdın tıkanmaktan Ah baba. Yıllar sonra aynı hastanede İyileşme mücadelerimle... Çok ama çok yorgunum ben Hem iyiyim de zaten Öyle sanırım. Yıllar sonra aynı yerde yine Seni anımsamak Seni her zaman çok sevmek Bana kâr. Seni yıllar önce... Tanımış çocuklar dahi... Anar hatırlar Soy adın yeter Seni cümle saygıyla anar hatırlar Kaç kişi sordu bana Musa DECDELİ neyiniz olur diye Dedim gayet gururla O benim babam. Seninle ölesiye gururluyum baba Öyle biriydin ki... Varlığı ve yokluğu da bahar... Nur içinde kal. 14/04/2009/İZMİR Müfide DECDELİ |
RÜYA İSE BİR ÖLÜM
HER GÜN BİR NEVİ ÖLMÜYORMUYUZ
HAYAT YOLCULUĞUMUZA BİZİ BAŞLATAN KİMSE
O YOLCULUĞU BİTİREN DE O DUR
ALLAHTAN HAYIRLISINI İSTEMEK LAZIM
BABAMIN BAŞINDA Kİ HASTAHANE GÜNLERİMİ ANIMSATTINIZ
FAKAT BABAM ÇOK ŞÜKÜR FELÇLER AMELİYATLAR SONRASI AĞIR AKSAK DA OLSA YAŞIYOR ÇOK ŞÜKÜR
SİZLERE DE UZUN ÖMÜRLER HAYIRLI ÖMÜRLER DİLİYORUM
TEBRİKLER
SELAMLAR