Yüzünün karşılığıbir şehrin aynası silüetin yüzümün karşılığı çoğu vakit bir nesne ne kadar anlatır seni naftalin sinmiş arnavut sokaklarmı ? dudağımın etrafında dolanıp duran biçimsiz açılar çizen ruj yataklarımı ? bir semtin karşılığı adın kentin en yükseğinde ulaşılamaz.. bulunamaz bilmem kaçıncı el romanlar gibisin tuhaf yağmur bile tınısını yitirirken parmaklarım küllükte pikabı ritimliyor tanrım kollarımda tanıdığım şarkıdan kalan titreyiş şimdi anlıyorum kent gibi silüetinin karşılığı oluveriyorum bu kez deklanşörü dahi kontrol edemiyorum... 10.4.2009 nice yıllara.. şerefe.. |