Kırık ÇerçeveSevimsiz bir yol kasvetine dökülürken Gözlerimde biriktirdiğim seneler Yanaklarımda yakan tuzun keskin izleri Acırlar sen düştükçe gözlerimden Lal olmuş dilim, dudağıma küsmüş Bakışlarım şimdi karanlığa sevdalı Yanı başımdasın her yer zifiri karanlık Sen bensizlik içinde kaybolmuş Ben sensizliğin içinde sarhoş Ayrılığın şerbetinden bir yudum daha Ruhumu yıkadım her yudumda Ama bir türlü çıkmadı aşk lekesi Sınırların çizilmiş, dikeli teller var artık kenarlarında Yanına yaklaşmak istiyorum Acıtıyor canımı bastığım topraklar Gücüm yetmiyor artık Kendimi kalbine sığdıramıyorum Savaşların hep aynı senin Yüreğin bende kalır Aklına inat.. Aslında gitmek istedin ya hep Dur! Bitsin bu saklambaç Bırak kalbini benim ellerime Aşk çarpsın her yanımı Yok olayım, yol olayım önüne Korkma karanlıktan Onlar, gözyaşlarımın gölgesi Gurur muydu, yoksa öfken mi bizi bitiren Nefretinden korkuyorum Gramofon takılı kaldı hep aynı plakta Sen..Ben...ve Ben..Sen.... iki el gibi yakınken birbirimize İki ayrı kolda kalmışız biz Neden? Kavuşmak bu kadar kolayken birbirimize Ellerimizi birleştirmemişsiz hiç. Son mektubunu dün aldım Bir daha yazmayacağım demişsin Üzerinde kurumuş gözyaşı damlaları Göz kapaklarının ağırlığı kalmış birde Kenarına kokun sinmiş Biliyorum, hasretim kavurmuş içini Ben bir pınar, hadi eğil yar Adımların titretmesin suyu Değdir dudaklarını. Boşluğunu doldurayım Her dokunuşunda saplandı kalbime bir veda vakti. Son kervandın hayatımda ve bir serap olarak kalacağım aklında Yağmura hasret bir çöl sıcağında Değdir dudaklarını hadi eğildiğin pınara. Senin sevdana mahkûmum bir ömür Cellâdım oldun infazım hazır Kaç yıl geçti ardan, ben sürgün Avuçlarım hala sen kokuyor Kahretsin… Senden kalan tek hatıra kırık çerçevedeki resmin |
yüreğinize saglık
sevgi ve saygılarımla