masum bir çocuk kalbi gibi
uzun zaman oldu ayrılığımdan
terkettiğim şehir,sevdiğim yüzler ortaköy’de dinlediğim sabah ezanı çınlıyor kulaklarımda sessizce sütbeyaz güvercinler düşürüyor tüylerini masum bir çocuk kalbi gibi yalnızlık gurbetinde ellerim titriyor dört duvar arasına sıkışıyor içimde ki kor bir muştuya hasret yüreğim vuslat rahlesinde sızlıyor bedenim umudun saçını okşadım sensiz yalnızım,çaresiz,kimsesiz |