SENİN İÇİNKalp yorgunsa kurur hayat Aynalar pas tutar Şehrin âsî çocukları Unuturlar göğe bakmayı Bir kuş uçmayı bırakır Irmakta sular durulur Bir şarkı biter Gelir ejderhanın yedi kanatlısı Parklarda güz serinliği Kaybeder bütün sevincini Bütün çocuklar Unuturlar çiçek adlarını Sen olmazsan Kim sağar yaralarını onların Gel ve bağrımızda aç Çoğalsın suyu sarnıçların Denizler korsanların olsun Şapkalar kadınların Başkalarını unut şimdi Beni çoğalt rüyâlarında Bir sıcak temmuz sana Kumlarda ayak izlerim Al bu atı dağ senin Senin bu içimdeki emânet rüyâ Bu benim kendi resmim Kendim çektim içimin karanlık odasında Bakışımda gece huzmeleri Isındım seni görünce MUSTAFA ÖZÇELİK |
KUTLARIM.