İntihar şiirleri
Diz çöktüm önünde tüm olmayışların,
Artık kim ne dese kulak asmıyorum. Kendimi asıyorum rüyalarda; Her gece bir intihar şiiri yazıyorum yokluğunda! Hayata küsüyorum, Hayatı kusuyorum kuytuluklarda. Sanki aynalarda yansıyan ben değilim, Kim bu yalnız başına ağlayan; Kim bu gittikçe çirkinleşen hatıralarda? Diz çöktüm önüne tüm fotoğrafların, Kimi görsem sen sanıyorum. Usanıyorum kendimden her yalnızlıkta; Seni arıyorum sokak sokak, Bulmaktan öyle uzağım ki! Sanki yer yarıldı içine girdin, Kim çaldı seni benden, Kim kopardı ellerimden tam benim olacak derken? |
Gönül yalnızlığının isyanı.....
Kutlarım...