HAYATIMDAN KESİTLER
CAN DOSTLAR....
3 BÖLÜMLÜK ŞİİRİMİ TEK SAYFADA YAYINLADIM KONU KOPUKLUĞU OLMASIN DİYE.. ZAMANINIZI ALACAĞIM İÇİN ŞİMDİDEN TEŞEKKÜR EDER SAYGILARIMI SUNARIM.. HAYATIMDAN KESİTLER-1 On beş hane ya var, ya yok köyümüz İşte ben o köyde dünyaya geldim Ne emmimiz kaldı ne de dayımız Kendimi sefalet içinde buldum Oniki kardeşiz üveyli özlü Fakirlik nişanlı yoksulluk sözlü Bilseniz içimde ne dertler gizli Daha bir yaşında bunları bildim Yaş iki-üç oldu kabardım biraz Peşimizi bırakmadı hiç maraz Kader dedik geçti böyleymiş muraz O yaşta kocaman bir olgun oldum Dört yaşıma geldim yağmurlu bir gün Yürek vurgun yedi olmuşum sür-gün Şu dünya başıma çökmüştü o gün Ne oldu bilmeden ben yetim kaldım Saat kaç gün ne gün ayın kaçında Hava kararmıştı başka biçimde O giden kim tahta tabut içinde Meğer babamızmış işte ben öldüm Bir kız üç erkekti öz olan çocuk Her öğün yufkaya dürerdik cacık Ablam büyüyünce işte azıcık Evlendi ben o yaşta kayınço oldum Kaldıkmı üç oğlan birde abamız(*) Pek zamansız çekip gitti babamız Dar geliyor artık Hacel’obamız(*) Gözyaşım elimin tersiyle sildim (*Aba diye biz Annemize derdik. * Hecel’obası “Hacıaliobası”: Köyümüzün ismidir) Zeki BEKAR HAYATIMDAN KESİTLER-2 Anamız kimsesiz garip bir kuştu İlçeye göç ettik mevsimde kıştı Allahım bu acı nasıl yakıştı Kupkuru topraktım sanki bir çöldüm Tek göz ev tutuldu kirası ucuz Evde şeker olsa olmazdı ki tuz Bize uzak kaldı erik-çilek-muz Bunlar niyetine domates dildim İhsan abim yazın ırgatlık etti Alıp tırpanını diyara gitti Hem okudu hemde mal-davar güttü İçim ağladı da yüzümden güldüm Kadir hasta idi koyun peşinde Dert sahibi oldu elin işinde Üçümüz bir yattık ana döşünde Tek sevgiyi böyle ben dörde böldüm Fitre zekat ile karnımız doydu Anam soframıza ne bulsa koydu Dört kişiye bir tek portakal soydu Düşündüm ben nice hayale daldım Yıllar geçip gitti kederle yasla Bardak bulamadık su içtik tasla Okuduk gayretle yılmadık asla Konuşmazdı dilim sanırsın lâldım Önce İhsan abim bir işe girdi Terk etti mecburen vatanı yurdu Orda kendisine bir yuva kurdu Göze geldi garip böyle ü-züldüm Kadir abimi de Allah kurtardı Onunda bir işi yuvası vardı Anam şefkatiyle bizi hep sardı Şükür yaradana mutlu bir kuldum Zeki BEKAR HAYATIMDAN KESİTLER-3 Zaman zuhur etti evlendim bende Dedimki dertleri bıraktım dünde Şöhrette edindim para da ün de Yine felek vurdu zifire daldım Üç evladım oldu üçü de erkek Anne hastalandı kuş gibi ürkek Ecel aldı gitti bense kaldım tek Şimdi hayatımı meçhule saldım Ardından çileli anamız öldü Dertler üst üstüne hep bizi buldu Bana tek başıma yaşamak kaldı Boş bir testi gibi kederle doldum O gün bu gün üç yavrumla yaşarım Nasıl geldim bugünlere şaşarım Yanılırım elbet bende beşerim Hayattan her türlü dersi ben aldım Şükrolsun mevlaya evim işim var Ocakta kaynayan biraz aşım var İsyana dur diyen sabır taşım var Yıllarca saçımı başımı yoldum Sebebi hikmetten sual sorulmaz Bulandı bir kere bu su durulmaz Tefekkür olmazsa yola varılmaz Zeki BEKAR denen bir şair oldum Zeki BEKAR |
AMA MUAZZAM BİR ANLATIŞ...
AMA SABR-ETMEK VE TEFEKKÜR İŞLERİNİZİ KOLAYLAŞTIRMIŞ
HAYATINIZIN KESİTLERİNİ BİZİMLE PAYLAŞTIĞINIZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİZ
BAKIN YILMAYIN YALNIZ DEĞİLSİNİZ...
BENDE İKİ ÇOCUĞUMLA TEK BAŞIMA MÜCADELE VERİYORUM..BENİM ÇOCUKLARDA YETİM...
AMA İNANIN GÜÇTE KUVVETTE İMTİHANI VERENDEN ESİRGEMİYOR LÜTUFLARINI
TEKRAR TEKRAR TEŞEKKÜR EDER SAYGI VE SEVGİLERİMİ SUNARIM
ŞİİRLERİNİZ UFKUMUZU GENİŞLETTİKÇE ŞİİRİ DAHA ÇOK SEVİYORUM