Gerçek sevgi, iyilik gördüğünde artmayan, kötülük gördüğünde eksilmeyendir. YAHYA B. MUAZ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Amansızı Zamanların
mehmet necip özmen
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 1 yorum · 767 okunma
 Amansızı ZamanlarınNe çabuk eskiyor insan Gel genç ol da inan Dönüp ardına Bakıyorsun yaşamın dokuduklarına İyi atılmış birkaç sırası ilmiğin Düzgünsün Yani ananın babanın evindesin Ya bir ceylan Ya bir çelik yayın tınısı gibisin Çocuksun Gençsin Sorumluluğun mu Ha varsın ha yoksun İsyan yaşları Kimi isyanlardasın Dokuma sesleri hoş geliyor kulağa Uçuyor zaman dokundukça dokunuyorsun Derin bir nefes soluyorsun Tanımazdın birilerini Şimdi o yaşamının ta kendisi Bir başka desene geçiyorsun daha birkaç ilmek Bir iki arıza Bir iki kör düğüm Ne etsen Ne desen Dökülüyorlar kök boyaların Amansızı zamanların Günlerin canlıdan cansıza Pastelleşiyorsun Gülün kırmızısını yaprağın yeşilini Günün sarısını unutuyorsun Eh O da yaşam bu da yaşam Biraz daha sabret var sonuna er İnanmıyorsan tut çek ipi de geri döndür yaşamı Yüreğinin şifresi çözgü ipinden ağan ilmiklerde Çöz ve al hepsini Bana vermediklerini benden diyorsun Kimi ahlıyorsun Kimi inliyorsun Elinde ne kalmışsa açıp avucunu bakıyorsun El boş ve bıraktığın yerde bile durmuyorsun Kimi desen coşkulu kimi desen hoş Lakin gel de gör gönül boş Şu zamana bak Kurşun bile bu kadar hızlı çıkamaz namludan diyorsun Derdin nedir ki uçup gidersin kimi yaşamımdan Kimi hoşçulayın kimi boş Tut ve çek kolumdan der gibi oluyorsun kimi geriye dönülseydi zamandan Buzuldan akar sicimden bir su gibi şimdi duyguların Soğuk buz gibi damlalar yüreklere öyle damlar Sende bende ne kaldı ki ne var ki şimdi İlk heyecanlar İlk aşklar Geçmişi bu günlere bağlarsın Ağıtın yumruğu vurur göğsüne insanın Sımsıkı kuru mu kurudur artık boğazın Dağılmaz bir efkar sisi Çıkılmaz bir dev halkada gizli saklısın Sen ve duyguların Karanlıklardan yayılır bir zılgıt sesi Her adımlayışında sokağındaki taş kaldırımları Genç değilim ki diye geçirirsin içinden Yol aşıp geçti epeyi tepeyi Ağmıyorsun artık bedenlere tepelerinden Yana yakıla besbelli diyorsun dostlarına Bir yüküm var Yüklüyüm yükümlüyüm ben kendime hükümlüyüm Kimse seni dinlemiyor Ne yananını ne yakılanını görüyorsun Küseceksin belki birilerine Küseceklerini bile bulamıyorsun Hanilerini arıyorsun göz göz Hani Nerede benimkiler diyorsun Yittiyse Uçup gittiyse elde avuçtaki duygular Umutları bile arar olduysa insan Kimi kimliği soyup Atıp şu ruh hafifliğini bedenden Buysa tablo ve yoksa oyunların sonu başı Yaratılmadıysa insan için insan Yayacaksın çaput çul kilimini çayıra Gayrı bundan ötesini Kim araya kim kayıra 6 Nisan 2009 Denizli |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Amansızı Zamanların şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
acemice ben
6 Nisan 2009 Pazartesi 21:00:10
her kelimesi ayrı güzel ve anlam dolu..tebrik ediyorum saygılar sunuyorum...
Cevap Yaz
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.