GÜLÜM DUYMASIN
Hâlimi demeyin nazlı canana,
Varıp yaban elde kaldı bellesin. Mahpusluk bir yana, hasret bir yana İsterse gurbette öldü bellesin. Kaşı eğilmesin, başı dik dursun, İstemem kendini kedere vursun. Evlensin, kendine bir yuva kursun; Beni de dengini buldu bellesin... ``Mecburdu, çok hesap kurdu`` demeyin. ``Ondört yıl mahpusluk gördü`` demeyin. ``Sana söz ettiler, vurdu`` demeyin Kavlimiz belliydi, sildi bellesin... Umutlar vermiştim yaban gülüme, Ondört kanlı sene geçti elime. Bakmasın resimde mahsun halime, Yarınım huzurla doldu bellesin... Vicdanen alnım ak, mağrur dururum. Hiç pişman değilim. Suçum: Gururum. Bir daha dirilsin, yine vururum! O kendi halinde kul du bellesin... Bende istemezdim katil olmayı Yârimi düşlerken ranza bulmayı. Kaderim çok gördü murat almayı, Sevdiğim muradım aldı bellesin... Ali ERDİNÇ |