Şimdi başın dumanlı gözlerin gam rengidir
Saçlarını yolarsın, kendimden biliyorum...
Gece iğneli fıçı şişe kafa dengidir
Efkarını sularsın, kendimden biliyorum...

Yarınları ellere sadaka verirsin de
Geri dön diyen olmaz meçhule yürürsün de
En kutsal yıldızını kayarken görürsün de
Ecelini dilersin, kendimden biliyorum...

Birkaç adım geçersin aşkın değerlerini
Mecnun beyi, Ferhat’ı ve de diğerlerini
Belki dağları değil ama ciğerlerini
Usul usul delersin, kendimden biliyorum...

Kırkayak sancıları sürükleyip peşine
Mazlum lokma ararsın sabıkalı dişine
Sıkılı yumruğunu indirip de döşüne
Acı acı gülersin, kendimden biliyorum...

Tuzun kuru bu demde gününe gün katarsın
Keyfin kederine denk sere-serpe yatarsın
Bütün ihtişamınla kışa kafa tutarsın
Baharında solarsın, kendimden biliyorum...

Tüm sermayen yetmişlik ve bir yığın bilmece
Kaleme gücün yeter meze olur her hece
Kapatıp perdeleri işte böyle her gece
O şarkıyı çalarsın, kendimden biliyorum...

Fıttırırsın, hasretin mantığını aşar da
Aman bilmez bir sima ulu-orta koşar da
Mumya dediğin minnet belleğinde yaşar da
Hafızanı silersin, kendimden biliyorum...

Ali ERDİNÇ