KUŞ SESİKaranlık bastı yol kayboldu Güneşi örttü bulut Beni derin sulara saldı Islandım, üstümde Gecenin elbiseleri Görmedi beni kendi aynasında Yüzüne ay çarptı Ben sularla kuşanarak Bir kuşluk vaktinin kokusunu aldım Geldiği gibi gitti akşam Gitti bir iz bile bırakmadan Ey kalbimin defterini bilen avcı Duy içimdeki kırlangıç sesini Âh bu ateş Yüzümdeki toprak kokusu Aczim çoğaldı Ey avcı beni vur Beni azalt Ten bahçesinde Cân görünsün istiyorum Yeni bir dağ vurma kalbime Cânı şerh et Seni giyinip Öyle çıkayım sabaha Çünkü sen Kâlbimin toprağında yeşeriyorsun Tenhâ bir bahçede seni örüyorum MUSTAFA ÖZÇELİK |