GELİVER EFENDİM....
Yad-ı Cemil’ imsin uzaklardan gelen
Nurdan çehresin ehl-i semadan inen Ruhuma tac-ı baki, buluttan süzülen Ağlarken sessiz geliver efendim, geliver. Dar’ül Beka’nda himmeti ali’ne muhtacım Arş’ı yakan ikliminle. yansa da figanım Dünyam zifiri, zemheri aciz naaşım Ağlarken sessiz geliver efendim, geliver. Saçlarıma aklar düştü, bak ne haldeyim Bad-ı Sabah’ım, kalmadı canda melalim Şefkat kanatlarında ümid ararken zalim Ağlarken sessiz geliver efendim, geliver. Bitiş çizgisi yaklaşırken ölüm kapıyı çaldı Seni anlatan kaleme kaç kez virüs bulaştı Kudsiler kervanı aldı,sana erzağını taşıdı Ağlarken sessiz geliver efendim, geliver. Gönül çöl bedevisi, Babil bahçesi yaşamsa Lale devrinde ufuk, günbatımına doğarsa Bunca sene aşk-ı bürhan ile yanmışsa Ağlarken sessiz geliver efendim, geliver. |