Geçmişin Tozlu Rafları
İçimde tonla suçlu beynimdeki nezaret
Büyüdü onlar suçmu yaklaştı esaret Kırıldı kemiklerim düşerdim rezalet Ve artık dışardalar onlar ödendi kefalet Rahat yürüyemez artık bu semtin çocukları Geçmişin tozlu rafları halimden utandı Uykusuz gecemde geçen bi serüvendi Ben gömdüm o toprağa ruhumun bedeli Boşuna bakma gözlerimde bulamazsın sevgiyi Hayli yorgun halimi sorardı birkaç kişi Vakti geldi yolcu dur ellerim kan için Savaştı bunca yıl bedeli buysa ne için Bi yola girdim artık sonsuz karanlık Her yol senle olsun çıkmaza ulaştık Çok küçükken kovmuştu babam ve biz şimdilerde Bir yüzükle bağlandık hiç ayrılmayandık |