BAHARA KAVUŞUR GÜZLERİM BENİM…Hasretler çıban olur yüreğimde.. İçimde çırpınan, hislerim benim. Kavuşmak hep özlemdir benliğimde, Çaresiz ağlayan, gözlerim benim.. Duyurmak isterken bütün derdimi, Yıkmışım, bilmeden gönül bendimi. Ararken her yerde gerçek kendimi, Kaybolur ardında, izlerim benim.. Biliyorum, henüz çok gençtir yaşım. Ama hiç durmadan ağrıyor başım, Ne yapsam da tükenmez ki telaşım, Neden sızlar bilmem dizlerim benim.. Sığ bir kıyıdayım, hayallerdeyim, Gezip dururum yaban ellerdeyim. Bir ırmakta bir coşan sellerdeyim, Ruhumda gizli, denizlerim benim.. Çevirsem başımı yüksekliklere, Dalar giderim, hemen o maviliklere. Umutlarım gömülü seherlere Gökyüzümdedir, yıldızlarım benim. El bilmez, dil söyler, kimse anlamaz, Ben anlatsam da mızrabım tınlamaz. Bir dostum oturup derdim dinlemez, Suskunluğa mahkum sözlerim benim.. Ya mahkumum ya da sınırsız özgür, Bazen durgunluk çöker bazen hır gür. Halimi bir ben bir Allah bilir, Tek sığınağım niyazlarım benim.. Severken herkesi ayırt etmeden, Bir karıncayı bile incitmeden. Bu ellerden kırgın kırgın gitmeden, Ah, bir gülüverse yüzlerim benim.. Sen sığın Allah’a içten dua et Hep gece olmaz, şafak söker elbet, Mutluluğa da kesilir bir bilet. Sevince erer gündüzlerim benim.. Umut bir turna, diyar diyar gezen, Ben bir yolcuyum, umudu sezen. Karamsar olsam da sebepsiz bazen, Bahara kavuşur güzlerim benim… ................................MÜRSEL EMRE DOĞAN... |
Yüreğinden ellerine damlayan yağmurlar gibi sinmiş hecelere