BEN İNSANIM
BEN İNSANIM
Derdi mi dökecek dereler buldum Bir dostun gönlüne coşarak doldum Ummana dökülen coşkun sel oldum Yaşam gemisinin limanıyım ben Bu ömre demem ki olmuş da heder Soframa da koymam bir acı keder Gökte cem tutarım yıldıza gider Dönen semahların kirmanıyım ben Gönül kalesinde turum var benim Bilinmeyen gizli sırrım var benim Ehlibeyt yüzünde nurum var benim İmamı Mehdinin zamanıyım ben Şu iki cihanda yaşarım bende Bir canan elinde coşarım tende Ben ki var olmuşum bin bir bedende Sevgi ateşinin dumanıyım ben Ben Adem oğluyum doğrudur özüm Yüreğe niyazdır ettiğim sözüm Doğru söyler dilim hoş bakar gözüm Bir güzel yüreğin gümanıyım ben Beni iyi tanı dostum diyorsan Gönlümü gönlüne astım diyorsan Güzel insan olmak kastım diyorsan Koskoca bir ömrün fermanıyım ben İyi insan isen mürşit ararsın Doğruluk yolunda kesin kararsın Bugün dün aynıysa elbet zararsın Yorulan dizlerin dermanıyım ben Zaralı söyledi duyun erenler İnsanı kamile gönül verenler Korkusuz yaşasın güller derenler Güzel yüreklerin mihmanıyım ben 31-3-2009 İST |
kutlarım şiirinizi ,
Selam ve saygılarımla