Yoksa Serab mıydı?
Hayat tekrarlıyor gene
Kavuşup, kaybetmelerini Yoksa serab mıydı? Geldin ruhuma girdin, yine terketmek üzre. Gerçek sandım, hayalleri Aldandım, kandım gene. Yoksa serab mıydı? Değil miydim ’’bir tanen’’? Değil miydim ilk ağrın? Hani ’’ayrıydı yerim’’ Hani ben ’’başka’’ydım? Hani ’’ezberin’’dim? Yoksa serab mıydın? Hani çiçek açsın istiyordun Bıraktığın harabede? Nasıl açsın çiçekler, Soldu gene tomurcuklar Açamadı, hep soldurdun; Kuruttun goncalarımı. Tükettin umutlarımı: Doyamadın kırmalara...’’ |