Senli Yalnızlık
Alıp başımı kolumun altına
Zamanın sonuna gitmek istedim Seni terk edecek değil Kendimden vazgeçecektim Ilık bir sonbahardı Hüznün yüzüne düşüyordu Yüzün gözüme Özün özüme Düşüyordu Kışa erken düne geç kalmış Düşüm üşüyordu Karanlık izbe bir yoldu sözün Yol uzuyor söz susuyordu Sen susuyordun Bağrımda yaktığın köz üşüyordu Ilık bir sonbahardı oysa Senle yalnızdım Senle yalnız Senle kimsesizdim Senle emsalsiz Yüzüne yüzüm sözüne sözüm Düşüme düşün sızıyordu İki kişilik yalnızlıktık Bir başına Hüzün yüzlere düşüyordu |