Bir Resim

Güneşin yaktığı bir ten
Pembemsi
Gözlerden fışkıran ışıklar mutlu
Beyazı saklayamamış dişler
Ve öpülesi gülümseyen dudaklar

Ateş nasıl vurmuş dışarı yüreğinden
Nasıl tatlanmışsın ey gül
Nasıl sevmesin garip bülbül seni
Başını koyup göğsüne
Yıldızları nasıl söndürmesin

Hayallerin en güzellerini çizip gözlerine
Sana bakıyor kararan her gecede
Bir merdivenin en üst basamağında
Ya da bir köşede sana rastlıyor
Seni kokluyor her şafak

Garipliğine aldırma bülbülün
Yüreği yüreğin kadar dosttur, sevecendir
Meltemlerin sırtında hep okşayışlar gönderir saçlarına
Gülücükler gönderir
Kendini gönderir ellerine alasın diye

Uykuların içinden bir uyku seçer
Yıldızlısı en bol olanı
En sevdiğine adını yazar
Uzanır bir kumsala sırtüstü
Sessizliği dolayıp kulaklarına seni hisseder
Seni duyar
Rüya bu ya, uzayıp gider mutluluk
Ve gün ağarırken gizlice
Rüya biter.

Alır resmini çerçevesinden
Titreyen parmaklar okşar saçlarını, dudaklarını
Belki bu gece gelir diyerek
Toplayıp saklar yüreğine
Yıldızların en parlaklarını.

Turgut Uzdu




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.