YILDIZLAR BİLİYOR YALNIZLIĞIMI…Anlatmak isteyince dertlerimi, Dostlarım bile sırt çevirdi gitti. Açmak isteyince yüreğimi, Umutlarım da birer birer bitti. Yapayalnız dolaştım sokakları, Belki de yalnız ,onlar bana aitti. Dostlarım bile sırt çevirdi gitti.. İstedim hep, emellerim ,dedim.. Emel denizinden bana damla düştü. Arzuladım , sınırsızca hayal ettim, Bu halime kargalar bile gülüştü. Sevdim ,sevgilerin en güzeliyle, Gördüklerim belki de bir düştü. Emel denizinden bana damla düştü.. Kaldırımlara arkadaşlık ediyorum.. Gökte yıldızlar görüyor yalnızlığımı. Her sokakta bana ait bir şeyler buluyorum, Onlar biliyor yüreğimden rahatsızlığımı.. Ve türkülere ekliyorum dertlerimi, Unutuyorum bir an olsun bahtsızlığımı. Gökte yıldızlar görüyor yalnızlığımı.. Kuşlar benim için uçun, bugün havada.. Neden ızdırabımı anlatamıyorum. Herkes gülerken benim gönlüm tasada, Neden yüzüme tebessüm katamıyorum. Ve ben gömülürken içime ,benliğime, Bu sıkıntıyı bir türlü atamıyorum, Neden ızdırabımı anlatamıyorum.. Ömür tükeniyor bir yol bulmalı.. Keder içinde de mutluluğa bir yol olmalı. Vefa, dostluk değerini kaybetmeden, İnsanların yüreği sadakatle dolmalı.. Umut azığımız, sevgi rehberimiz, Dileyen dilediği kadar almalı. Keder içinde de mutluluğa bir yol olmalı. ...........................................Mürsel Emre DOĞAN |
Yokluklar açıyor kapılarını
Duvarlara sinen susuş eşkiyası
Haykırışları gömüyorum.........