TOPRAK
Benim adım Toprak’tır Amca...
Bir çocuk görmüştüm Yıllar önceydi. Annesinden; yapma bir bebeği kucaklamıştı Hasan amcanın Bahçesinde oynuyordu, Bir de kil topraktan insan ikonu Yapmışmış bir afacan çocuk! Toprak: "İnsan hiç çamurdan yapılır mı" dedi Afacan çocuk: "Zaten biz topraktan geldik topağa da gideceğiz" "Nerden biliyorsun?" dedi. "Biliyoruz işte... lakin bunu bilmeyen çok insan var" Böyle bir hasbihalde iken Deli Hasan amca keskin bir narayla: "Nedir bu kepazelik bahçemde ne işiniz var" derken Çocuk korkmuştu öcü görmüş gibiydi Deli Hasan amca: "Adın ne bakiyim" "Toprak" Ne toprağı, adını sordum adını bir de alay edersin. Toprak ikonuna gözü ilişen Hasan amca "Haklısın, hepimiz aslında toprağız" Ve öfkesi geçmişti... Ve derin hayallere dalip giderken Aslında herkes bana deli derler Oysa ben bir filozoftum! (Sessiz Kelebekler Cennetindeyim) Şiir not defterimden..2007 |