MAVİ ORTANCAI sustu mavi ortanca, boş havuz havuzun kenarındaki içindeki sonsuza bakan tavus avaz avaz, uzun uzun sustu sustuk… tennureler kuşandım döndüm kızıl tennureler uçuş uçuş usul usul ak tennureler son uçuşunu yaptı hüthüt! belki çocuktum taze açmış filbahri belki gayrı/ihtiyardım yüz yaşında avcumda bilyeler ve bir prelüd -herkesin kederinin rengi ayrı akşamının da- II bir düğüm daha attık takvime -yalnızca bir iç çekiş- tirşe benekli bir kelebek usulca özür diler gibi kondu uzayan gölgesine ortancanın -günün kısır çağnağında kelebeğin kanat sesi- III herkesin bir sessizliği olsun beyaz ışıklardan ve keskin kamalardan ince mavi damarlardan sessiz sessiz ağlaması olsun herkesin bir dileği acemaşiran PERİHAN BAYKAL Ünlem Sanat Dergisi, Şubat-Mart 2007, Sayı: 21 |