"Ölüm;
sessiz bir zaman diliminde çekilen acı
Ölüm;
Gecenin tutulan mateminde yitik bir süliet.
Ölüm;
yaşamın en son başlangıcı


Bundan sonra benim için
yanıtı olmayan sorudur ölenlerin adresi.
Raylar,
Artık yüreğimin şahdamarından geçecek
Birde ölen kadının
Raylardaki yüzünün son ifadesi.

Ertelemeden dertlerini bahara
Çektikleri;
Bedeninde şimdi kanayan yara.
Yüzü;
Lunaparksız geçen bayramlarda
Yoksul çocukluğumun masum ifadesi.
Yüreğimi burkan acıdır hala
Kanı raylarda donmuş imam nikahlı kadının cesedi.


Kendi sırlarının gezgini biliyormusun ?
En kolay kurtuluş biçimidir;
Bir kadının isminin nüfus kütüğünden silinmesi"

Kanayan bir yaradır bu ülkede kadını eşya gibi görmek, oysa ne yüce varlıklardır kanından canında ve bir parçasında bizi doğurup dünyaya getirenlerdir...

İçim burkuldu bir kadın ve kadına yakışmayan bir ölümü duymak

"Kendi sırlarının gezgini biliyormusun ?
En kolay kurtuluş biçimidir;
Bir kadının isminin nüfus kütüğünden silinmesi"

Gerçek yaşamdan realist bir şiir okudum. Yürekten kutladım bu muhteşem duyarlılık arz eden şiirlerinizi

Saygımdasınız