YÜCE DAĞIN YÜCE AŞKI
kar yağar zirvelere
çoğunun takatı olmaz çıka oralara bülbülün feryadını duydum gonca gonca güllerin solduğunu gördüm güneşe en yakın yerde aşkları muhteşemdi çileleri bin katı ancak onlar çekerdi bunca meşekatı insan üstüydü çabaları kandan gözyaşı gördüm içine akıtıyordu geceleri herkes sevdiğine ağlıyordu başka başkaydı acıları kimi anne diyordu kimi evladım kimiside seni canımdan çok seviyorum diyordu canımdan aziz vatanım binlerceside bağrına basmıştı eski resimleri anladım ki aşk dedikleri zehiri bal yapmakmış çözülmeyen çileli sonsuz yumakmış her seven aşk ipliğini ölünceye kadar bırakmazmış her mezar taşına bınlerce özlem her mezar taşının sayız özlemi varmış ölüme en yakın yerde anladım ki aşıkı öldüren dert bela değil çektiği çilelermiş |