YARE DOĞRU GİDERİM
bir ela gözlü sebep oldu içimdeki binlerce yaraya
yavrum aşk elinden gitmek istediğsem nereye benden önce dertler sıra sıra otağ kurmuş oraya yüküm gam keder yolum çile yâre doğru giderim öyle perişanım ki dertlerimi taşımıyor dizlerim söylesem âlemi söylemesem beni yakar sözlerim ben garibi bir ahûya esir etti uslanmaz gözlerim esaret fermanım boynumda yâre doğru giderim yâr pervaneler gibi kendimi ateşe attım bile bile döktüğüm kanlı gözyaşım rengini vermiş kırmızı güle kimseye şikayet etmem aşk dedikleri bin türlü bela içimde aşk ateşi yana yana yâre doğru giderim |