sen giderkenSen giderken Gölgen kalır ahşap eşikte Garip bir adam doğuyor gölgenden Avuçlarında kirli bir güneş Gün boyunca ikileniyor eşikte Sen giderken Pencereme bakan sahiller kızıllaşıyor Sedef gölgeler düşüyor izinden İmgelerimin altın beşiğinde Büyüttüğüm masum bir çocuk Kanlı ufukları dikiyor ardından Sen giderken Bütün gemiler kalkıyor bu limandan Yalnız ben kalırım geride Bakar dururum ardından Omzumda ürkek bir serçe ile Yitik hafızamda bir tutamlık zaman Biz kalırız sarı-loş bir esarette ……2009,,,,,, |
derin yalnızlığa bırakılan ağacın
ruhu vardır
zifiri gecede kalır
oysa yaprakları saklar bütün incelikleri...Sevgiyle.