Gözleri Mıknatıs DağıVuruldu gözlerinden deniz bağrında Batık bir kentin ıssız/ sessiz yokluğuna … Denizin gözleri mıknatıs dağı Dalgalandıkça dudaklarından Yanık/ ezik türküler dökülür Kentin ücralarına sızar Sızım sızım kanar içine içine … Ey benim deli gözlerim Gemilerin çivilerini üzerime saldıran Paramparça dağıtan hain gözlerim Yağıyor yıldırım yağar gibi üzerime üzerime Batık kentler/ gemiler birikiyor derinlerime Dağlamalı, eritmeli, dağıtmalı seni … Denizin gözleri mıknatıs dağı Irmakların coşkusu Çağıl çağıl akışı bu yüzden Doluyor yok olmaya maşukun varlığında Yürekleri gümbür gümbür Ayakları çakıl taşlarından bereli … Deniz gözlerinden vurgun bağrında Kadim kentin batık yokluğuna Nasıl aşikar etmeli Yenilemeli, sağaltmalı Varlığa taşımalı? Binlerce canlıya barınak Hayat veriyor ölü bir kent Kendinden bihaber İhtişamı yerli yerinde Ne deniz mutlu ne batık kent Birbirinin içinde… 05/ Mart/ 2009 Ayşe Eren |
sevgili şiir dostları.
Sevgiyle ve şiirle kalalım.