KARDELEN-1
(Ben O’nun adını Kardelen koydum)
Ayrılık yazıyor bugün kalemim Sen yoksunya dünya dardır kardelen Sükûta dönüştü dilde kelâmım Hasretin sinemde hardır kardelen Teessür bahtıma gönenmiş gibi Sanki tescillenip onanmış gibi Kırk yaşın aşkları kınanmış gibi Muhabbet hitamı zordur kardelen Saatler amansız geçmek bilmiyor Yaşlı cüssem arsız yola gelmiyor Dimağ çoktan öldü beden ölmüyor Ne kadar yaşasam kârdır kardelen Kahır dolanıyor yalnız lehçeme Hüsranlar doldurdum meyil bohçama Şöyle bir baktımda sevda bahçeme Yaz gelmesi muhal kardır kardelen Sönümsüz alazın içime düştü Gaile dağ gibi boyumu aştı Hamdı senden önce benliğim pişti Gelde bu yangını durdur kardelen Sende şu an beni anıyormusun Ha geldi gelecek sanıyormusun Mümkünsüz kaderi sınıyormusun Her şeyde bir hayır vardır kardelen Sabır taşı olsa çatlar inanki Ruhumda volkanlar patlar inanki Yokluğun dertleri katlar inanki Hayalin ayn’ıma yârdır kardelen Zeki BEKAR Teessür : Dert, elem Hitam: Son Dimağ: Beyin Meyil: Gönül Muhal: İmkânsız |