Oylat
Atmış Bizans tekfuru kızını ölsün diye
O bahtsıza bu olmuş en büyük bir hediye Gider iken seslenmiş -haydi burda öl de yat Yıllar sonra öl-yat’a demişiz bizler OYLAT Yeryüzünde kaç mekân cennet diye anılır Gel de bir gör Oylat’ı acep nasıl kanılır Çektiğin her nefesle ömrüne ömür katar Yorulan o yürekler, burda huzurla atar Şehrin suyuna inat, suyu ruhu titretir Bulamazsın eşini, bin dereden su getir Bahar burda başkadır, çiçekler renk renk açar Yeşilin her tonunu yaradan cömert saçar Başında var bin belâ, kaplıcadan al devâ Pes edip de çekilmek olur mu sana revâ Görmek ister her insan ömründe bir şelâle Ümidini yitirip, düşme sakın melâle Yıllarca saklı kalmış bir hazine, mağara Yürü yüzlerce metre, içinde şehir ara KILIC’ım bu Oylat’ın suyu ile dövülmüş Burdan şifâ bulmayan bilmem kaç insan gülmüş |
Ümidini yitirip, düşme sakın melâle
Görmek için sabırsızlanıyorum öyle güzel anlatmışssınızki hocammcıımmm .. teşekkürlerrr