ADIN ÖLÜM DEĞİL GÜN BATIMI
En nihayetinde bir yerlere takılıp kalacak gözlerimiz.
Gün batımında bir hüzün, Yada günün doğumuna özlemini Anlatırcasına… Sessiz sakin bir resim’i Anlatacak… Sesimiz bile, hayal edemeyeceklerimiz olur bir an! Yalnız kaldığında tekrar duyayım diye zorlarsan… Faydasız bir çığlık. O anımsayamadığın Sessiz ses; Duyamazsın… Ben duyamadım! Resimlere baktım, Anımsamadım. Tuhaf bir şey… Tatmadım, bir daha da tadamam… Herkes mutlaka kaybetti bir sevdiğini! Herkes yitirmeyi tattı. Herkes özlem duydu. Ağladı, gelmesini özledi vesaire, vesaire… Ben duymadım! Duymadım özlemi… Kaybetmek korkusu olmadı belki de Ondan özlemedim. Kaybetmedim belki de. Hala bedenimde bir yerlerde Hala bakışlarımda bir nakışta Ondan özlemedim. Belki de parmak izlerim onundur hala… Belki de. Olmayan saçların, Her sabah taradığım saçlarındı! Ondan özlemedim… Oysa bilirim Lakabından daha yemyeşil ve büyüktü. Ufkun dağarcığın… Yüreğin orman yağmurları ile sulanmıştı Gözlerin ondan o kadar sulaktı! Sahi ben kimden bahsediyorum? Bunca satır kime … Ne için … Kelimelerin anlatmak isteyip Kendi kendine Sancısı kime şiir olacak bu mısraların… Bazen insan anlatamaz içindekini Hani her birimiz deriz boğazıma bir şeyler tıkandı! O tıkanan zıkkım nedir anlatamayız Anlatamadan,anlatamadan o boğaz düğümünü Şimdi sana haykırsam ne Fayda! Ki… Haykırmama gerekte yok Babam diye Babam… Tüm Sen gibi Babalar için. Ben adını koydum senin Adın Ölüm Değil Gün Batımı Bazen Hüzünle Bazen Mutluluğumla göreceğim seni Tıpkı Güneş Gibi Her yeni güne taşıdığım güneşim olarak Her gün alıp taşıyacağım doğudan batıya Ve öylesine oyalanacağım bir Dünya halimsin! Öğrettiklerinle,öğreteceklerimle Dünya halimsin… Sana dua ettim Ne idi dualarım bilirsin! Sen öğrettin… Tortularımızı yaşarız. Kendi kendimize acımızla Birike,birike bıraktığımız Tortularımızı… Kul hakkı yemeden gel bana diyene kurban olarak Kul hakkı sana kurban diyerek. Feyzin aldım Feyzini aldım… Sen,şimdi bir yerlerden gülümsüyorsun Bense bu yalan dünyanın her bir haline; Bakarak sana öğrettiğin gibi Son gördüğüm halin gibi Adam gibi … Gülümseyerek Nihayetinde sana kavuşacağım Ama önce Adam gibi adam olarak…..; Gözleri güzel Gözleri Gülen Adam…. ADIN ÖLÜM DEĞİL GÜN BATIMI 13/02/2009 Recep ALAYBEYOĞLU ve Tüm Babalara İthaf Olunur. Mustafa Alaybeyoğlu |
babanızın eli niyetine öptüğümüz şiir olur.
hüznü diye, gidişine sokulduğunuzdur sizin...
nerede hayatın terazisi?.. hep eksik mi olacak bir yanımız?..
babası erken uyuyan çocuklar...
korkma şair
duyarız acıyı
sararız şiiri.