BEN BENDE DEĞİLİM YÂR!
Bilmem unuttun mu ki, ne sözler vermiştin yâr
Yâr bu kadar kolay mı böylesi terk-i diyar Diyar diyar dolaştım Leyla’yım akl-ı firar Firarlarda yüreğim, ben bende değilim yâr. Yâr burada arama bıraktığın yer bomboş Bomboş gönül otağım, ati’min güneşi loş Loş ufkumun menzili, akıl berduş,ruh sarhoş Sarhoş gönül yıkığım,ben bende değilim yâr. Yâr! Yok gözlerindeki aşkın şavkı... ışıltı Işıltısız dalgalar,matemde suskun martı Martılar bile küskün, çığlıklar susa aktı Aktı gözde ırmağım, ben bende değilim yâr. Yâr bak ıssız sedasız, sus’lar düşmüş sözüme Sözümü yasa boğdum,ahlar sızar özüme Özümü bıraktın ya o kıyamet közüme... Közlerde düş yanığım,ben bende değilim yâr. Yâr hasretin sarıp da ekmek arası azık Azık ettim ahımı, gönül hicrandan bezik Bezik yorgun yüreğim, onca umuda yazık Yazık ey can kırığım! Ben bende değilim yâr. Yâr telâfisi olmaz, yıktı bunca hezimet Hezimete dayandı, ‘aşk’ dediğin eziyet Eziyet mübah mıdır, reva mı böyle illet? ‘İllet aşk’a çatığım, ben bende değilim yâr. Yâr bu sana son kez ‘yâr’ deyişimdir, bilesin Bilesin ki; gözlerin gözlerime değmesin Değmesin yüreğime ne bakışın, ne sesin Sessizlikte bitiğim, ben bende değilim yâr. 9-3-09 |
Yine aynı numara ama,
bu sefer ki muhteşem bir çalışma...
Emek ve kelime dağarcığını kutlamak gerek.
SAYGI BENDEN HER DAİM...