Gün olur ya, insan hayattan bezmiştir.
Gündüzler bir başka zindan olur, gecelerse ayrı bir kasvete bürünüp zindanlığa devam eder.
Aslında gün aynı gün, geceler aynı gecedir. Tek fark yaşanılanlar farklılaşmıştır. Böyle geceler sorularla başlar, cevabı alınmayan sorularla biten, kırgın ve bir o kadar hayata kızgın ruh halinin yaşanmışlığı ile sona erer.
Bu arada hayat kaldığı yerden devam etmektedir.

Bir hüzzam şarkı çalıyor
Gecenin kasveti ile ağır aksak bir tempo tutturmuş
Her namesinde yüreğimi yakıp, yıkıp geçiyor
Hele bir de bu geceler yok mu?
Unutmaya çalıştığım seni, aklıma sokan geceler
Uyunası geceler neden uyutmazsınız,
Bir vefasızın tarafını mı tutarsınız?
Sizde vefasız, sizde zalimsiniz geceler
Çalsın hüzzam, edecekse kalbimi param parça, varsın etsin
Zaten, yüreğim bölük, pörçük
Geceler hiç gelmeyin üstüme
Benden alacağınız kalmadı,

Yoruldum artık rahat bırakın
Kıvrılıp uyuyayım şuracığa
Sanki doğdum doğalı uyumamış
Dünyanın tüm yükünü omzuma yüklemişim
İşte bir o kadar yorgunuyum hayatın
Rahat bırakın,
Hatta beni yok bilin,
Gitti, bitti bilin,
Belki de sabaha çıkmam
Gönül yorgunuyum, gönül
Yüreğimdeki bu sızıyla
Her gün, her saat, her dakika ölmüyor muyum?
Bir kez de yarın öleyim ne çıkar ki
Bu sabah uyanmam, uyanmam artık

Uyanmasam ne fark eder ki
İkinin yanında, bir olmayı bilmeyince
Ha yaşamışım, ha ölmüşüm
Gidin zalim geceler, gidin! Söyleyin yâre
Bu sabah ya öyle, ya böyle gidiyorum

Sevenlerin bozguncusu olmam
İhanet dersen, aklımdan geçirmem
Aşkla oyun oynamak mı? Hiç bana göre olmaz
Bak susuyorum, hem susup, hem paşa paşa gidiyorum
Suçlamıyorum seni, ektiğini biçmeni diliyorum.
Dilerim sende, vefasızlığı tadasın
Dilerim hainliği göresin
Dilerim gözyaşlarım dinmeden, sende mutluluk yüzü görmezsin
Gül yüzün, gün gibi ağarsa da hiç gülmesin
En güzel düşlerin bile, kâbuslarla son bulsun.
Utanmıyorum, yaşanılanların hatırını saymadan
Giderken sana en büyük beddualarımı ediyorum



Ünal TÜRKOĞLU