DERT ETME BE HEMŞERİM
Dünya’ya “mutluluğu” aramak için geldik
Bulmuşuz bulmamışız, dert etme be hemşerim Mecnun’ca çöller aşıp, Ferhat’ça dağlar deldik Menzile varmamışız, dert etme be hemşerim Canı almamış ecel, “umudu” niye alsın Varsın nefes aldıkça, ümitler de yaşasın Yeis’e düşmedikçe, ben ağa, sen paşasın Rütbeyi takmamışız, dert etme be hemşerim Biz aşka gönüllüydük, galiba aşk da bize Gönlümüze kor olmuş şiirimize dize Geçmediyse ömrümüz canan ile diz dize Başka yar sevmemişiz, dert etme be hemşerim Dünyevi aşk mecazi, “aslolana” basamak Onu bulup da bir gün, “bir gün bile yaşamak” Mutluluk o’dur işte, sahibine taşımak Biz hamalı olmuşuz, dert etme be hemşerim Zirveye giden yol bu, varsın olmasın hanı Ne armağan gerektir, ne şöhreti ne şanı Dönmeyiz ki bu yoldan, ateş sarsa dört yanı Fırında pişmemişiz, dert etme be hemşerim Ne çıkar bir yanımız eksik kalsın “na-tamam” Sevmişiz “o sevmemiş” dert diye anlatamam “Kader asli mülkümüz”, satamazsın, satamam Bedeli ödemişiz, dert etme be hemşerim Şükürler olsun Hak-ka, aşktan mahrum kalmadık Dimdik durduk ayakta, devrilip yıkılmadık Bir kahve telvesinde fal diye bakılmadık Biz hakkını vermişiz, dert etme be hemşerim Sonsuz aşk var, sonsuz aşk, adres; “Rab’bül Âlemin” O sevgi yeter bize, nesi gerek “âlemin” Bu aşkı yazabilmek arzusudur kalemin Kelamı bellemişiz, dert etme be hemşerim Kadir Albayrak |
Bulmuşuz bulmamışız, dert etme be hemşerim
Mecnun’ca çöller aşıp, Ferhat’ça dağlar deldik
Menzile varmamışız, dert etme be hemşerim
Canı almamış ecel, “umudu” niye alsın
Varsın nefes aldıkça, ümitler de yaşasın
Yeis’e düşmedikçe, ben ağa, sen paşasın
Rütbeyi takmamışız, dert etme be hemşerim
Güzel dizelerinizi yürekten kutluyorum.
Saygı ve selamlarımla.