BİR TÜRKÜYEGöğe yakın durur her dem yaylalar, Eteğinde çiğdem toplar leylalar, Kayadan yüzüme gülerken sular; Boşalır da içim bir hoş olurum, Dumanlıdır başım, sarhoş olurum... Yayladan yaylaya savrulur ıslık, Öperken suları bir alabalık, İçim yalnızlıkta ne kalabalık; Kıyımdan geçerken göremedin sen, Yıkıldı kalemden bugün bir beden! Önüne sermiştim çayır-çimeni, Ne çabuk unuttun sevdiğim beni, Gelen aratırmış çekip gideni; Gidenle gitmişti meğer ki gözüm, Anne sen sağsın da, neden öksüzüm? Papatyalar boyun eydi ardınca, İçimde kaynadı Aras`la, Tunca, Gitti sevemedim bir kez doyunca; Dumanım yükselir bak yana yana, Sevmeyi bilmedim, aşk olsun bana! Sonunda kendimi vurdum yaylaya, İçimde duruyor keskin bir kaya, Şimdi gurbet ekiyorum sılaya; Acı tütün sarıyorum içmeye, Bir türküyle benliğimden geçmeye... Hayrettin YAZICI |