ZÂYİDEN VAR'A AKTIMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Tomurcuğumdan damla uçmasın göğe diye
Buzulu nimet bilip ,güneşe nefret ektim İhtirasın deminde, gönül gözü kapanmış Derdin tesellisini, meylin kalbine çaktım Değerim yazgında, cevrine bin katanmış Aşkın tecellisiyle, zâyiden var’a aktım Yediveren ümitler, şimdi dalında soldu Bir yudum sevgi ise, yar senden haram oldu Baharım kışa döndü, kaderim gamlı yoldu Geçmenin zilletiyle, sabır tacını yaktım Şükran AY 08.03.2009 |
saygılar