Bir kadın ve bir anne olarak söylediğiniz tüm sözler ve gördüğünüz güzellikler için çok teşekkür ediyorum. Ama ben kendi adıma Dünya Kadınlar gününü reddediyor ve kutlamıyorum inanın.

8 MART dünya kadınlar günü değil kutlanan " 8 MART DÜNYA EMEKÇİ KADINLAR GÜNÜ" esas amacının dışında kutlanıyor olması beni ziyadesi ile üzüyor. İkincisi Yalnız ülkemde değil dünya da kadının yok sayılması ve varlığının tek bir günde hatırlanmış olmasınadır tepkim. Ve ben Emekçi bir kadın olarak nasıl ki 14 ŞUBAT Sevgililer gününe, ANNELER Gününe, BABALAR gününe karşı çıkıyor isem bu güne de karşı çıkıyorum. Karşı çıkışım farklılığı ortaya koymak değil, karşı çıkışım yılın her günü her anı anımsanması ve unutulmaması gereken ANNELERİMİZİ, BABALARIMIZI, SEVGİLİLERİMİZİ, KADINLARIMIZI tek bir günde anımsayıp, yılın diğer günlerinde unutuyormuş gibi görünmesidir.


1880 li yıllarda tekstilci kadınların grev yapar iken fabrikaya kilitlenip sonrasında çıkan yangında ölmeleri ile başladı ama bu gün geldiğimiz yer o kadar kötü ki 1880 li yılları aratır oldu biz kadınlara.

Bu gün kadın bırakın dünyayı ülkemde Cumhuriyetin kabulü ile kendilerine verilen tüm hakları kaybetmek üzereler ve üstelik bunu kadınlar kendi elleri ile teslim ediyorlar.

İlk kez 1921 yılında kutlanmaya başlandı ülkemde ve 1975 yılında da yaygın bir şekilde kutlanıyor ama o günden bu güne değişen o kadar çok şey var ki, kadınlar günü yine, sırtı pek, karnı tok olan kadınlar tarafından yalnızca ve yalnızca gösteriş olarak kutlanıyor. Kadının eğlenceye değil iş hayatına ihtiyacı var ama hiç bir iş yeri kadına iş vermiyor verirken de önce tezgâh arkası gösteriliyor.

21. yy da hala ülkemde " haydi kızlar okula" kampanyaları yapılıyor, Kızını okutması gerektiği anlatılmaya çalışılıyor. Türeler kadınların canını alıyor, namusuz düşünceler kadınların üstünde namus arıyor, 14 aylık bebekleri bile kadın olarak gören zihniyetler var ülkemde ve dünyada. TBMM de söz sahibi olan kadınlar " kadın gibi kadın " olmak yerine " erkek gibi kadın olmayı seçiyor. İş alanlarında belli makamlara gelen kadınlar önce hemcinslerini ezip çok daha fazla yol almaya çabalıyor.
Eğlence alanlarında kendini kurtaran kadınlar yer alıyor, sopa yiyen, bir lokma ekmek, için tenini satan, çöplerden ekmek toplayan, sokaklara atılan, v.s kadınlar neredeler. Hiç birisi yok o yerlerde.

O kadar doluyum ki bütün düşüncelerimi buraya yazar isem sanırım sayfalar yetmeyecek.

Ama size teşekkür ediyorum güzel düşünceleriniz ve verdiğiniz armağan için.

Kutluyorum kaleminizi ve saygılar yüreğinize